Op de zijgevel van Slagerij Wannes kijkt een reuzegrote stier je aan! 

Billy the Bull, vliegende ganzen en een poldermolen naar het voorbeeld van de Buitenmolen van Berendrecht nemen de gevel in beslag. Een donkere wolkenhemel geeft het geheel een dreigende sfeer, terwijl onderaan in het kunstwerk de zon probeert door te breken. Het dravende rund is natuurlijk een directe verwijzing naar de slagerij achter die zijgevel. Ook de vliegende ganzen hoeven geen verklaring in de polderdorpen, die verwijzen naar het immens populaire gansrijden.

Slager Wannes De La Court: “We kregen een tijd geleden de kans om het aanpalende pand te kopen en besloten om het af te breken en er een parking aan te leggen. Niet onlogisch, want er is in de buurt parkeerschaarste. Dan viel me de grote zijgevel op. We hebben die geïsoleerd, geëffend en met een cementlaag bestreken. Resultaat: een grote, maar nu grijze massa van net iets meer dan honderd m² groot of één are. Daar moesten we toch iets mee doen”, legt Wannes uit.

“Op ATV zag ik ooit een reportage over Street Art Antwerp en dat is me bijgebleven. Dus ging ik op zoek naar Street Art kunstenaars en kwam zo uit bij de West-Vlaamse Julie Bouckhuyt alias Djoels. Wanneer ik haar werken zag, voelde ik meteen een klik. Dus nam ik ongeveer een jaar geleden contact op met haar.”

“Ik liet haar weten dat ik graag een rund zou zien in het eindontwerp, maar voor de rest liet ik haar vrij. We spraken over de polder en de typische eigenheden en dus kon het gansrijden niet ontbreken. Djoels kende het niet en dus stuurde ik haar enkele filmpjes ter info. Langzaam maar zeker ontstond een ontwerp, waar ik mij helemaal kon in terugvinden en dat een directe link heeft met de Polder”, legt Wannes uit.

Een tiental dagen geleden begon ze aan de uitwerking. De hoogtewerker hadden we voorzien van een kap, want de maartse buien waren haar niet meteen goed gezind. Maar ook tijdens de hagelbuien bleef Djoels op post en liet ze het kunstwerk groeien, dag na dag. “Op een gegeven moment vroeg ik me af of het wel goed zou komen. De muur stond vol letters en tekens. Djoels werkte met haar neus bijna tegen de muur en ik vroeg me af of ze een overzicht kon blijven houden en ze stelde me gerust”, legt slager Wannes uit. Het eindwerk mag dan ook gezien worden. Dagelijks krijgen Wannes en zijn vrouw Vicky Imbert alleen maar positieve reacties op het werk van Djoels.

Djoels is ook tevreden over haar werk. “Ik vind het mooi dat Wannes me vrij spel gaf en vertrouwen in me had. Het is niet vanzelfsprekend om zomaar een opvallende gevel van meer dan één are ter beschikking te stellen van een kunstenaar. Toch is die vrijheid voor een artiest belangrijk. Het gaf me de kans om mijn ding te doen en me ook te laten leiden door mijn gevoel.”

Volgers van Djoels gaan zeker op zoek gaan naar twee details die de West-Vlaamse kunstenares in al haar werken verstopt. “Er is altijd ergens een hartje te vinden, dat verwijst naar mijn lief. Er zit ook altijd ergens een sterretje. Dat staat voor mijn overleden hondje Froene”, geeft Djoels nog mee. “Mijn artiestennaam kreeg ik van mijn leermeester tatoeëren. Het is voor mij een trofee, die ik van hem kreeg omdat ik het volgens hem verdiende.” 
______________________________________________________________________________________________________________
A giant bull looks at you on the blindwall of the local butcher!
Billy the Bull, flying geese and an old mill fill up the facade. A dark cloudy sky gives the whole a melancholic atmosphere, while the sun tries to break through at the bottom of the artwork. The trotting bull is of course a direct reference to the butcher's shop behind that side wall. The flying geese also need no explanation in the polder villages, which refer to the immensely popular goose riding.

Butcher Wannes De La Court: “A while ago we got the chance to buy the adjacent building and decided to tear it down and build a parking lot. Makes sense, because there is a parking scarcity in the area. Then I noticed the large side wall. We insulated it, leveled it and covered it with a layer of cement. Result: a large, dull grey wall. We had to do something with that,” explains Wannes.
“On ATV I once saw a report about Street Art Antwerp and that inspired me. So I went looking for Street Art artists and ended up with the Julie Bouckhuyt alias Djoels. When I saw her works, I immediately felt a click. So I contacted her about a year ago.”
“I let her know that I would like to see a bull in the final design, but otherwise she was free. We talked about the polder and its typical characteristics, so the goose riding could not be missed. Djoels didn't know it and so I sent her some videos for information. Slowly but surely, a design was created that I could completely relate to and that has a direct link with the Polder,” explains Wannes.

She worked on it for 10 days. We fitted the lift with a hood, because the rain showers didn't help  her. But even  the hailstorms couldn't keep her from painting! Djoels stayed put and allowed the artwork to grow, day after day. “At one point I wondered if it would be all right. The wall was full of letters and doodles. Djoels worked with her nose almost against the wall and I wondered if she could keep an overview and she reassured me,” explains butcher Wannes. The final work can therefore be seen. Every day, Wannes and his wife Vicky Imbert receive nothing but positive reactions to Djoels' work.
Djoels is also satisfied with her work. “I like that Wannes gave me free reign and had confidence in me. It is not self-evident to just make a striking facade of more than one are available to an artist. Yet that freedom is important for an artist. It gave me the chance to do my thing and let my feelings guide me.”

Followers of Djoels will certainly look for two details that the West Flemish artist hides in all her works. “There is always a heart somewhere that refers to my love. There is always an asterisk somewhere. That stands for my deceased dog Froene ”, Djoels adds. “I got my stage name from my tattoo teacher. It is a trophy for me, which I got from him because he thought I deserved it.”