Sam I Am en Treepack creëerden aan de tunnel van de Duitsveldbaan een indrukwekkend zeelandschap dat je laat reizen over de bodem van een adembenemende oceaan. Beide flanken, verbonden door het plafond, creëren nu een open zee. Op de diepte zie je een vervallen roeiboot, waar een duiker ontspannen tegenaan zit. Aan de andere kant van deze flank ligt dan weer een neergedaald anker van een groot schip. Tussen het koraal door zwemt een schildpad, gevolgd door tropische vissen.

De duikers kunnen worden gezien als reizigers, op pad of al aangekomen op hun bestemming. Het werk weerspiegelt een toekomstige tijd van ontspanning: het genieten van een omgeving die ver van de dagdagelijkse drukte verwijderd is.

De onderwaterscène is zo ontworpen dat ze zich op een bepaald moment helemaal opentrekt. Dit komt doordat de zeebodem in het midden plots stopt. Zo lijkt het alsof de zee op dat punt veel dieper is. Ook zorgt dit ervoor dat de ondergedoken passant zich even in een vrij gebied begeeft. Er wordt weer een voet aan de grond gezet wanneer je de tunnel uit loopt. Op die manier lijkt de tunnel veel imposanter.