Deze kunstenaar liet zich hoofdzakelijk inspireren door de befaamde legende van de Heilige Amelberga, die volgens de overlevering de Schelde overstak naar Temse op de rug van een steur. Hoewel de link met Temse meteen duidelijk is - Amelberga is immers al eeuwenlang de plaatselijke patrones - bevat het kunstwerk ook een zekere gelaagdheid. Zo vinden we op de achterzijde een zelfportret van Viktoir Viktoir in de armen van een aap: een karikatuur die zinspeelt op de beeltenis van moeder Maria met kind Jezus in de armen. Een eigenzinnige interpretatie van de link tussen heden en verleden, die zegt dat het oké is om geschiedenis en traditie in ere te houden, maar dan op een moderne, hippe, eigentijdse manier. Deze visie komt nog meer tot uiting door de aparte stijl, geïnspireerd op Byzantijnse icoonkunst, en het opvallende kleurenpallet, dat bewust gekozen werd om de saaie, grijze zone rond het station op te fleuren.