Den Bougie

In hartje Borgerhout, waar kinderen nu voetballen rennen door de Bleekhofstraat en gelach van de muren weerkaatst, vertelt een muurschildering in stilte een verhaal dat velen vergeten zijn. De lokale kunstenares Manonina schilderde niet zomaar een muur, maar een herinnering. Haar ontwerp eert de vijf arbeiders die op 18 april 1893 omkwamen tijdens een demonstratie voor algemeen stemrecht. Ze vielen onder het geweervuur van de gendarmerie, in de schaduw van de kaarsenfabriek van Roubaix-Oedenkoven – bij de lokale bevolking bekend als Den Bougie. Het was een donker moment in de strijd voor democratie, maar hun offer bracht verandering teweeg. Slechts één dag later keurde het Belgische parlement het algemeen meervoudig stemrecht voor mannen goed. Manonina's muurschildering brengt deze verborgen geschiedenis weer aan het licht en herinnert ons eraan dat de rechten die we vandaag de dag genieten, verdiend zijn door strijd en verlies. Haar citaat onderaan: "Ter nagedachtenis aan hen die de weg hebben gebaand", is meer dan een eerbetoon; het is een oproep tot bewustwording. Een kaars gloeit in het midden van de muurschildering, de lont steekt omhoog in een stralende zon. Een paar arbeiders houden kaarsen omhoog. Het is een symbool van hoop, van vooruitgang, van het licht dat volgt op de duisternis. En hoewel de fabriek allang verdwenen is, leeft de erfenis ervan voort in kleur en vorm, en nodigt het elke voorbijganger uit om even stil te staan, na te denken en te herdenken.

_____________________________________

In the heart of Borgerhout, where children now chase footballs down Bleekhofstraat and laughter echoes off the walls, a mural quietly tells a story many have forgotten. Local artist Manonina painted not just a wall, but a memory. Her design honors the five workers who lost their lives on April 18, 1893, during a demonstration for universal suffrage. They fell under the gunfire of the gendarmerie, in the shadow of the Roubaix-Oedenkoven candle factory—known to locals as Den Bougie.

It was a dark moment in the fight for democracy, but their sacrifice sparked change. Just one day later, the Belgian parliament approved universal plural suffrage for men. Manonina’s mural brings this hidden history back into the light, reminding us that the rights we enjoy today were earned through struggle and loss. Her quote at the bottom: “In memory of those who paved the way”, is more than a tribute; it’s a call to awareness.

A candle glows at the center of the mural, its wick stretching upward into a radiant sun. Some of the workers holding candles up high. It’s a symbol of hope, of progress, of the light that follows darkness. And while the factory is long gone, its legacy now lives on in color and form, inviting every passerby to pause, reflect, and remember.